Bohaterką artykułu jest czajka srokata, gatunek siewkowca powszechnie występujący nad zbiornikami wodnymi południowej Afryki. Jej polska nazwa pochodzi od pstrokatego, czarno-białego ubarwienia; z kolei nazwa angielska (dosł. „czajka kowalska”) wzięła się od metalicznego głosu, brzmiącego jak uderzenie młota o kowadło. Charakterystyczną cechą tego gatunku są kostne ostrogi pokryte tkaną rogową, sterczące na nadgarstkach. Służą one samcom do walk godowych, a obecne są u obu płci. Samce i samice czajki srokatej nie różnią się ubarwieniem. Podczas ekspedycji do RPA autorzy artykułu obrączkowali, mierzyli i pobierali próbki krwi od osobników tego gatunku, celem genetycznego oznaczenia płci.
W artykule opisane jest zróżnicowanie samców i samic czajki srokatej pod względem rozmiarów oraz próba ustalenia metody oznaczania płci za pomocą biometrii. Okazało się, że samce czajek są większe od samic pod względem większości parametrów, jednak te różnice są niewielkie i pomiary obu płci w dużym stopniu zachodzą na siebie. Długość ostrogi, wielkość ciała i długość skoku różniły się najbardziej, jednak nadal nie wystarczyło to do wyznaczenia równania pozwalającego na oznaczenie zdecydowanej większości osobników na podstawie pomiarów. Osobniki o zaostrzonych ostrogach o dłuższych niż 14 mm i z białawymi zakończeniami można uznać za samce. Jednak do wiarygodnego oznaczenia płci u większości ptaków potrzebne są badania genetyczne. Pełna treść artykułu dostępna jest TUTAJ .[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row type=”in_container” full_screen_row_position=”middle” scene_position=”center” text_color=”dark” text_align=”left” overlay_strength=”0.3″][vc_column column_padding=”no-extra-padding” column_padding_position=”all” background_color_opacity=”1″ background_hover_color_opacity=”1″ column_shadow=”none” width=”1/1″ tablet_text_alignment=”default” phone_text_alignment=”default” column_border_width=”none” column_border_style=”solid”]
